១. ព្យញ្ជនៈ “ស”
“ស” ជាព្យញ្ជនៈទី៥ ក្នុងសេសវគ្គ នៃព្យញ្ជនៈទាំង៣៣តួ
+នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត (ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ) បានពន្យល់ពាក្យ “សាមគ្គី” ដូចខាងក្រោម៖
-ពាក្យ “សាមគ្គី” ( អានថា -មុ័ក-គី ) ( ន. ) ( បា. ; សំ. សាមគ្រី ) សេចក្ដីព្រមព្រៀង, សេចក្ដីព្រមព្រឹសជាមួយគ្នា, ដំណើរស្រុះគ្នា: សាមគ្គីជាគុណសម្បត្តិដ៏សំខាន់មួយរបស់សត្វលោក ។ សាមគ្គីធម៌ ធម៌ព្រមព្រៀង, សេចក្ដីព្រមព្រៀងដែលទុកជាធម៌ (ដ៏សំខាន់); វិធីឬរបៀប, បែបបទដែលបង្វឹកគ្នាឲ្យមានសាមគ្គី ។ សាមគ្គីភាព ភាពនៃសាមគ្គី; បែបបទ, ចរិយាសណ្ដាប់ធ្នាប់នៃសាមគ្គី (ដែលកើតអំពីសាមគ្គីធម៌) ។ សាមគ្គីមិត្ត ឬ -មិត្រ មិត្រមានសាមគ្គី ។ សាមគ្គីរស រសនៃសាមគ្គី ។ សាមគ្គីរសានិសង្ស អានិសង្សនៃសាមគ្គីរស ។ល។
ក្រុមការងារយើងខ្ញុំ សូមមេត្តាអធ្យាស្រ័យ ចំពោះរាល់កំហុសឆ្គងដែលកើតមាន ទាំងអត្ថន័យ អក្ខរាវិរុទ្ធ និងកង្វះខាតព័ត៌មានលម្អិតផ្សេងៗ… ហើយក៏សូមទទួលយកនូវមតិរិះគន់ ឬយោបល់កែតម្រូវផ្សេងៗរបស់លោកអ្នក ដោយក្តីគោរព និងរាប់អានបំផុត។
សូមអរគុណ!!!
ដកស្រង់ដោយ ៖ ស្រូវ
