១. ព្យញ្ជនៈ “យ”
“យ” ជាព្យញ្ជនៈទី១ ក្នុងសេសវគ្គ នៃព្យញ្ជនៈទាំង៣៣តួ
+នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត (ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ) បានពន្យល់ពាក្យ “យុទ្ធ” ដូចខាងក្រោម៖
-ពាក្យ “យុទ្ធ” (អានថា យុត ឬ យុត-ធៈ) ( ន. ) (សំ. បា.) ចម្បាំង; សង្រ្គាម; ការចូលប្រឡូកគ្នា : តយុទ្ធ ។ យុទ្ធពិធី ឬ-វិធី (យុត-ធៈ-) ពិធីចម្បាំង, កលឧបាយសង្រ្គាម ។ យុទ្ធភណ្ឌ ឬ យុទ្ធោបករណ៍ (យុត-ធៈភ័ន ឬ យុត-ធោប៉ៈក) ប្រដាប់សម្រាប់សង្រ្គាម, គ្រឿងចម្បាំង ។ យុទ្ធភូមិ ឬ យុទ្ធរង្គ (យុត-ធៈភូម ឬ-រង់) សមរភូមិ, ទីចម្បាំង, ទីប្រទល់ទ័ព ។ យុទ្ធវិន័យ (យុត-ធៈវិនៃ) ច្បាប់សម្រាប់ទូន្មានពួកទាហាន ។ យុទ្ធវិនាស (យុត-ធៈ-) សេចក្តីវិនាសព្រោះចម្បាំង; ដំណើរបាក់ទ័ព ។ យុទ្ធសន្តិភាព (យុត-ធៈសន់តិភាប) ដំណើរស្ងប់សឹក, ការសះជាលើកលែងច្បាំងគ្នា ។ យុទ្ធសាស្រ្ត (យុត-ធៈសាស) ក្បួនចម្បាំង, ក្បួនសម្រាប់ច្បាំង (ដូចយ៉ាងក្បួនព្យូហ៍សឹកជាដើម) ។ យុទ្ធស្ម័គ្រ (យុត-ធៈស្មាក់) ដំណើរស្ម័គ្រចិត្តនឹងច្បាំង; ដំណើរភ្ជុំពលត្រៀមប្រចាំការ (សំ. យុទ្ធសាមគ្រី) ។ល។
ក្រុមការងារយើងខ្ញុំ សូមមេត្តាអធ្យាស្រ័យ ចំពោះរាល់កំហុសឆ្គងដែលកើតមាន ទាំងអត្ថន័យ អក្ខរាវិរុទ្ធ និងកង្វះខាតព័ត៌មានលម្អិតផ្សេងៗ… ហើយក៏សូមទទួលយកនូវមតិរិះគន់ ឬយោបល់កែតម្រូវផ្សេងៗរបស់លោកអ្នក ដោយក្តីគោរព និងរាប់អានបំផុត។
សូមអរគុណ!!!
ដកស្រង់ដោយ ៖ ស្រូវ
