១. ព្យញ្ជនៈ “ល”
“ល” ជាព្យញ្ជនៈទី៣ ក្នុងសេសវគ្គ នៃព្យញ្ជនៈទាំង៣៣តួ
+នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត (ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ) បានពន្យល់ពាក្យ “លេខា” ដូចខាងក្រោម៖
-ពាក្យ “លេខា” (ន.) ការសរសេរ, សេចក្ដីដែលសរសេរ, សំបុត្រ, ចុតហ្មាយ, ការគូស, ស្នាម, គំនូស, ការគូរ, វាស, គំនូរ, គ្រឿងសម្គាល់,… ។ លេខាធិការ (សំ. ឬ បា. ស., < សំ. បា. លេខ ឬ លេខា + អធិការ) ស្មៀនធំរបស់អធិបតីក្រសួង, ស្មៀនអ្នកត្រួតត្រាលើពួកស្មៀន, ចាងហ្វាងស្មៀន ។ សព្វថ្ងៃ ប្រើជាថ្នាក់ឋានន្តរនៃអ្នករាជការរដ្ឋបាលក្នុងក្របខ័ណ្ឌជាន់កណ្ដាល ស្មើគ្នានឹងលេខានុការ ឬ ស្មៀនធម្មតា ហៅថា លេខាធិការ (បារ. Secrétaire) ឬហៅឲ្យពេញទាំងអស់ថា លេខាធិការនៃការិយាល័យ និងខេត្ត (បារ. Secrétaire des Bureaux et des Provinces); បើស្ត្រីជា លេខាធិការិកា ។ លេខាធិការដ្ឋាន មុខងារ ឬការិយាល័យរបស់លេខាធិការ ។ លេខានុការ (សំ. ឬ បា. ស., < សំ. បា. លេខ ឬ លេខា + អនុការ) ស្មៀនរងពីលេខាធិការមក, បើស្ត្រីជា លេខានុការិកា ។ល។ ប្រើរៀងពីខាងចុងសព្ទដទៃក៏បាន, ដូចជា : ចក្កលេខា ឬ ចក្រ- (អានថា ច័ក-កៈ- ឬ ច័ក ក្រៈ-) ស្នាមកង់, គំនូរចក្រ ។ ចន្ទលេខា ឬ ចន្រ្ទ- (អានថា ច័ន-ទៈ- ឬ ច័ន-ទ្រៈ-) ស្នាម ឬ គ្រឿងសម្គាល់ក្នុងវង់ព្រះចន្រ្ទ ។ល។
ក្រុមការងារយើងខ្ញុំ សូមមេត្តាអធ្យាស្រ័យ ចំពោះរាល់កំហុសឆ្គងដែលកើតមាន ទាំងអត្ថន័យ អក្ខរាវិរុទ្ធ និងកង្វះខាតព័ត៌មានលម្អិតផ្សេងៗ… ហើយក៏សូមទទួលយកនូវមតិរិះគន់ ឬយោបល់កែតម្រូវផ្សេងៗរបស់លោកអ្នក ដោយក្តីគោរព និងរាប់អានបំផុត។
សូមអរគុណ!!!
ដកស្រង់ដោយ ៖ ទន្សាយ (ភ្នំ)
