១. ព្យញ្ជនៈ “ស”
“ស” ជាព្យញ្ជនៈទី៥ ក្នុងសេសវគ្គ នៃព្យញ្ជនៈទាំង៣៣តួ
+នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត (ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ) បានពន្យល់ពាក្យ “សាន្ត” ដូចខាងក្រោម៖
-ពាក្យ “សាន្ត” ( អានថា សាន ) ( គុ. ) ( សំ. ឝាន្ត; បា. សន្ត ) ដែលស្ងប់, រម្ងាប់, ស្ងប់រម្ងាប់; ក្សេមក្សាន្ត, សុខស្រួល : ស្រុកសុខសាន្ត ស្រុកសុខស្រួល, ស្រុកក្សេមក្សាន្ត ។ សាន្តគ្រោះ (សាន-) ដែលស្បើយគ្រោះកាច, ស្បើយគ្រោះថ្នាក់ : ព្រៃសាន្តគ្រោះ ព្រៃដែលឥតគ្រោះកាច, ព្រៃដែលមិនចាញ់ ។ សាន្តត្រាណ (សាន-) ដែលមានការគ្រប់គ្រងឬមានពំនាក់នាំឲ្យបានសុខស្រួលហើយ : ស្រុកសាន្តត្រាណ (ម. ព. ត្រាណ ផង) ។ សាន្តសុខ សុខស្រួល ។ល។
ក្រុមការងារយើងខ្ញុំ សូមមេត្តាអធ្យាស្រ័យ ចំពោះរាល់កំហុសឆ្គងដែលកើតមាន ទាំងអត្ថន័យ អក្ខរាវិរុទ្ធ និងកង្វះខាតព័ត៌មានលម្អិតផ្សេងៗ… ហើយក៏សូមទទួលយកនូវមតិរិះគន់ ឬយោបល់កែតម្រូវផ្សេងៗរបស់លោកអ្នក ដោយក្តីគោរព និងរាប់អានបំផុត។
សូមអរគុណ!!!
ដកស្រង់ដោយ ៖ ស្រូវ
