១. ព្យញ្ជនៈ “ស”
“ស” ជាព្យញ្ជនៈទី៥ ក្នុងសេសវគ្គ នៃព្យញ្ជនៈទាំង៣៣តួ
+នៅក្នុងវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត (ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ) បានពន្យល់ពាក្យ “សាមាន្យ” ដូចខាងក្រោម៖
-ពាក្យ “សាមាន្យ” ( អានថា -ម៉ាន ) ( គុ. ) ( សំ. ; បា. សាមញ្ញ ) សាធារណៈ; ដែលជាធម្មតា; ដែលស្មើៗតែគ្នា; ដែលរាប់រយរាប់ពាន់ : ចោរសាមាន្យ ចោរធម្មតា, ចោររយ (ព. កា.) : រីចោរសាមាន្យ វាលួចគេបាន គ្រាន់តែស៊ីផឹក ពុំគិតអត់ឃ្លាន បានល្ងាចស៊ីព្រឹក រាល់ល្ងាចវរវឹក ធ្វើទុក្ខប្រពន្ទ ។ (ពាក្យ សាមាន្យ និង សាមញ្ញ មានអត្ថន័យធម្មតាដូចជាគ្នា) ។
ក្រុមការងារយើងខ្ញុំ សូមមេត្តាអធ្យាស្រ័យ ចំពោះរាល់កំហុសឆ្គងដែលកើតមាន ទាំងអត្ថន័យ អក្ខរាវិរុទ្ធ និងកង្វះខាតព័ត៌មានលម្អិតផ្សេងៗ… ហើយក៏សូមទទួលយកនូវមតិរិះគន់ ឬយោបល់កែតម្រូវផ្សេងៗរបស់លោកអ្នក ដោយក្តីគោរព និងរាប់អានបំផុត។
សូមអរគុណ!!!
ដកស្រង់ដោយ ៖ ស្រូវ
